1985 yılında Adana’da küçük bir aile işletmesi olarak başlayan yolculuk hikayemiz bugün onlarca çalışanımızla büyük bir şirket olarak yoluna devam etmekte…

​

  1985 yılında Erdoğan Arımaz tarafından kurulan Kardeşler Kuruyemiş bir baba ve üç oğlunun çalıştığı küçük bir dükkandı. Adı henüz duyulmamış bir mahalle kuruyemişçisi. Römorklu bir motorun arkasına koyulan kuruyemiş paketlerinin satılmasıyla başlayan bir başarı hikayesine dönüşecekti sonraları…   

 

  Baba Erdoğan Arımaz çalışkandı ve evlatlarını da çalıştırdı. Sonrasında işini büyüttü bir depoya taşıdı kavurma makinası aldı kuruyemişleri kendi kavurmaya başladı. Evlatları pazarlama yaparak Tüm Adana’da satmaya başladılar. Yaşlandı baba bir süre sonra evlatlarına bıraktı işleri. Kardeşler geçti başa hem kuruyemiş hem lokum imal ettiler sattılar.

  Artık sadece Adana’da değil tüm yakın illerde de isimleri gururla okunuyordu. Bu düzen 2002 yılına kadar devam etti. Sonrasında kardeşler ayrıldı. 2003 Yılında baba Erdoğan Arımaz vefat etti. Ortanca kardeş Sedat Arımaz elinde kalanıyla işin başına geçti. 2010 yılına kadar Adana’da baba mirasını çalıştırmaya devam etti. 2010 yılında İstanbul’a göç etti. Yeni yer, yeni hayat, yeni isim

 

  “Doğuş Kuruyemiş” hikayesi de burada başlamış oldu. Toplan satışla başlayan çalışma süreci 2014 yılında perakende mağazası açarak yeni bir solukla devam etti. Ardından 2016 yılında bayilik sisteminin temelleri atılarak tüm altyapısı kurularak ilk bayilik verildi. Şu an 36 şubemiz ile Türkiye’nin çeşitli bölgelerinde kurulu düzenimiz ve sağlam temellerimizle yaklaşık olarak 700 civarı ürün yelpazesi ile sektörün önde gelen firmaları arasında yerini aldığını kanıtlamıştır.

​

  Amacı bayilik sistemi ile paylaşmak olan, ticari ahlaka uygun ve kendi öz sermayesi ile tüm tecrübelerini yansıttığı mağazalar ile bayilik birliğini oluşturmak ve Türkiye’nin her yerine ’DOĞKUR’ markasını taşımak olan bir hikayedir bu.

 

  Sedat Arımaz’ın hikayesidir… “En güzel başarı kazandığın hayat tecrübelerinden elinde kalabilenlerle gerçekleşir…”

​

​

​

​

​